Schotland

Schotland houdt zijn tradities sinds duizend jaar in het gereel. Ze zijn levendig, steeds groeiende en in ontwikkeling.
Iedereen kent denk ik wel de soldaat in klederdracht of de bekende koekjes..

   
Maar de ervaring en de adembenemende werkelijkheid van honderd schots geklede mannen in kilt met doedelzakken in een oorverdovend koor?
Dit is niet een beeld uit het verleden van Schotland: het gebeurt elk jaar in augustus op de Edinburgh Military Tattoo of op Glasgow Green.

We kennen allemaal het stereotype van traditionele Schotse gerechten: haggis en pap en de legendarische gefrituurde Mars Bar. 
Haggis bestaat uit Varkenshart en alle organen uit het beest. Benieuwd hoe je het maakt, klik dan op deze link 
Hieronder een gefrituurde marsbar op de foto.

Ziet er misschien heerlijk uit voor sommigen en anderen twijfelen. Maar wat is het nou precies?
Eigenlijk gewoon een reep mars en dat is in de frituurpan gedaan. Schotten staan er om bekend dat ze veel eten in de frituurpan doen.
Als je van vet houdt en denkt ik wil wel een knapperige mars dan moet je er voor gaan.

In deze tijd is het nog steeds verkrijgbaar in Schotland, maar ze eten het nu niet meer dagelijks.
Nieuwe elite van Schotland van super-chefs als Gordon Ramsay, Nick Nairn en Andrew Fairlie nemen van het land ongelooflijke natuurlijke producten
– ons rundvlees, wild en vis – en verheffen ze Michelinsterren niveaus.

Of dat de kilt een comeback is op de catwalk met ontwerpers als Jean Paul Gaultier, Vivienne Westwood.
De eigen Jonathan Glasgow Saunders nemen traditionele Schotse kleding aan.
De traditionele Burns Supper, Hogmanay en St Andrews Day vieringen zijn nog steeds een heel erg belangrijk deel van het Schotse leven.

  
 
De geschiedenis van Schotland speelt een belangrijke rol in het hedendaagse leven.
Het speelt een fundamentele rol in het vormgeven van de aard van het heden en de mogelijkheden van de toekomst.
Het is een verzameling van verhalen. En de geschiedenis van Schotland is gevuld met ongelofelijke verhalen: romances, tragedies, mysteries, thrillers.
Het voortbestaan ​​van deze verhalen is sterk afhankelijk van 'de manier waarop we de geschiedenis'
vertellen aan toekomstige generaties. Daarom hebben ze goede experts aan het werk gezet in diverse musea's in het land.
 
De eerste mensen hebben geleefd in Schotland sinds de prehistorische tijden, meer dan 12.000 jaar geleden.
Overblijfselen van locaties zijn gevonden aan de westkust en de eilanden.
Deze mensen leefden in het stenen tijdperk, maar geleidelijk aan gingen ze boeren, land ontbossen voor gewassen
en het houden van huisdieren.

In deze prehistorische periode, bouwde men enkele van de meest verbazingwekkende monumenten en graven van de wereld. Maes Howe geeft zijn naam aan een kleine groep van graven gevonden in de Orkney-eilanden.
 



Maes Howe is een stenen graf. 
Het is zo ontworpen dat de zon direct naar beneden schijnt. De heuvel is 7.3 meter hoog en 35 meter breed.

   
  
Skara Brae, ook op de Orkney Eilanden is een oude stenen nederzetting met huizen verbonden door overdekte passages. Dateert uit 3200 v. Chr, de huizen zijn opvallend beschaafd met stenen bedden en stoelen.

Van binnen had elk huis een vuurhaard in het midden, bergnissen en legplanken van steen. Er zijn bergruimten in de stenen bodem uitgehakt en andere ziten in de wanden. Onder de lemen vloeren lopen afvoergoten. Het waren keurige, weldoordachte woningen en heel praktisch ingericht.
 
Tussen Skara Brae en Maes Howe is de Ring van Brodgar, een stenen cirkel die teruggaat tot 2000BC en vergelijkbaar met Stone Henge in Engeland.

Niemand is er zeker van waar de stenen cirkels voor werden gebruikt, maar ze kunnen zijn gebruikt voor astronomische waarnemingen en rituelen.

Al deze wonderbaarlijkheden behoren sinds 1999 tot de Werelderfgoedlijst.
  
Schotland staat ook bekend om zijn vele Battlegrounds (gevechtsvelden)
De Slag bij Bannockburn in 1314 is de beroemdste van alle gevechten die plaatsvonden tijdens de
Eerste Wereldoorlog van de Schotse onafhankelijkheid.

Hoewel de volledige Engelse erkenning van de Schotse onafhankelijkheid niet werd bereikt, maar pas enkele jaren later. Het was een beslissende Schotse overwinning.

Er is lange tijd onduidelijkheid geweest over de exacte locatie van de slag (zie battle kaart hierboven).
Dit is waarschijnlijk te wijten aan het feit dat veel van de battleground nu bedekt is met het huidige dorp Bannockburn.
  
Men zou het moeilijk vinden om een middeleeuwse veldslag te overwegen op deze plek omdat er nu een dorp bevind op deze plek. Om deze reden hebben historici de voorkeur gegeven aan de battleground op het vlakke land naar het noorden, grenzend aan de rivier de Forth. Op de huidige dag lijkt dit idee veel meer aanvaardbaar omdat deze plek een goede landbouwgrond heeft en daardoor de perfecte omstandigheden voor een strijd.
Men moet echter niet vergeten, dat in de 14e eeuw de grond een moerassige nat land moest zijn geweest, door de uiterwaarden van de rivier de Forh, waarover niet eens een incompetente dwaas als Edward II zou kiezen om slag te slaan. Om deze reden, en door de interpretatie van gegevens is het algemeen aanvaard dat de strijd plaats lag; ten noorden van de Bannockburn kloof op relatief vlakke land tussen de Carse (moeras) en Gillies heuvel.
 

[mappress ="14"]                

Er is lange tijd onduidelijkheid over de exacte locatie van de slag. Dit is waarschijnlijk te wijten aan het feit dat veel van de site nu bedekt is met het huidige dorp Bannockburn, waar men zou het moeilijker vinden om een middeleeuwse veldslag te overwegen. Om deze reden historici de voorkeur hebben gegeven aan de site op het vlakke land naar het noorden, grenzend aan de rivier de Forth. In de huidige dag dit idee lijkt aanvaardbaar als de site is goed gedraineerde landbouwgrond, perfecte omstandigheden voor de strijd. Men moet echter niet vergeten, dat in de 14e eeuw zou de moerassige wetland van de rivier de Forth uiterwaarden, waarover niet eens een incompetente dwaas als Edward II zou kiezen om slag te leveren zijn. Om deze reden, en door de interpretatie van gegevens is het algemeen aanvaard dat de strijd plaats lag ten noorden van de Bannockburn kloof op relatief vlakke land tussen de Carse (moeras) en Gillies heuvel.

Als je je erg interesseert in de Schotse geschiedenis is dit land zeker een plek om naar toe te gaan.
Evenals het landschap van Schotland.
Met prachtige zandstranden, golvende sprankelende meren, oude dennenbossen, scherpe rotspunten, paarse heidevelden, grote witte watervallen, bergstromen en langzame rustige rivieren: gevarieerd landschap van Schotland is rijk aan wild en natuurlijke schoonheid.

Met meer dan 6000 meren en meertjes en 6.200 mijl van de kustlijn, Schotland is vol stranden, baaien, kliffen, en zeearmen.
Loch Lomond, het grootste uitgestrektheid van zoetwater in Groot-Brittannië.
Iedereen kent natuurlijk wel het Monster van Loch Ness. (klik op de foto voor een duidelijker overzicht.)

Loch Ness is een groot diep meer en het Monster word ook wel Nessie genoemd.
Er bestaan vele vage en onduidelijke foto's van, maar zijn bestaan is nooit duidelijk aangetoond. Er bestaan verschillende theorieën over het monster.

Nessie werd voor het eerst gespot door de Vikingen – Keltische en Noorse folklore. Het eerste schriftelijke verslag van een ontmoeting met Nessie lijkt op die van Adamnan in het jaar 565 na Christus. Hij beschrijft St.Columba's waarneming van een zeer groot monster in Loch Ness.
 
 

Trossachs (zie foto 1) is de eerste van de Schotse nationale parken en de Cairngorms National Park  (foto 2 en 3) beschikt over vier van de grootste bergtoppen.

Ook nog handig om te weten als u met uw auto, moter of camper op vakantie gaat in Schotland. 
Al het verkeer rijd aan de linkerkant van de weg, de (voorrang)  verkeersregels zijn net even wat anders als hier bij ons in Nederland.
En je mag er ook niet vanuitgaan dat je medeweggebruikers allemaal verzekerd zijn.
  
Als verkeersborden niet tot een andere snelheid verplichten, gelden de volgende snelheden per uur: 48 km (30 mijl) in bebouwde kom, 96 km (60 mijl) op tweebaanswegen en 112 km (70 mijl) op snelwegen en vierbaanswegen.

Enkele verkeersregels:

# Aan de linkerkant van de weg rijden.
# Let bij kruispunten op de verkeersborden, er is geen regel waarbij verkeer van rechts of links voorrang krijgt.
# Rechts inhalen.
# Niet links inhalen.
# Op de snelweg niet in de middelste strook rijden als de linkerstrook vrij is.
# Bij het naderen van een rotonde voorrang geven aan verkeer van rechts, tenzij anders staat aangegeven.
# Er is geen algemene regel voor kruispunten, want bij de meeste kruispunten staat aangegeven wie voorrang heeft: langs kleinere wegen staat een
driehoekig verkeersbord met de woorden "GIVE WAY" of een rood "STOP" bord, maar vele kruispunten hebben alleen "GIVE WAY" markeringen op het wegdek,
d.w.z. onderbroken witte strepen en een witte driehoek. U dient deze borden en markeringen te volgen.
# Alle voertuigen moeten voorrang geven aan voertuigen van de hulpdiensten.
# In de bebouwde kom mag u tussen 23.30 en 07.00 de claxon niet gebruiken.